რამდენიმე წლის წინ გრიფის ქვეშ ”სრულიად საიდუმლო” ნასაში ინახებოდა სენსაციური ინფორმაცია.
1973 წლის 9 აგვისტოს კოსმოსურ ხომალდ ”სკაილებ-2”-ის ასტრონავტებმა გადმოსცეს შეტყობინება: ”მზის შუაგულში ჯოჯოხეთია ჩვენ ვხედავთ, როგორ იწვიან მკვდრები”. შემდეგ კავშირი შეწყდა, როცა აღდგა კოსმონავტები გადმოსცემდნენ ჩვეულებრივ ფრენის მონაცემებს.
ჩვენთვის, სივრცითა და დროით შეზღუდულთათვის, ძნელი აღსაქმელია ღმერთის უსასრულობის ჭეშმარიტი არსი, ვინაიდან ჩვენი უკიდეგანო სამყაროც კი არ არის უსასრულო და კაცის გონება ვერ ჩასწვდომია მის საიდუმლოებას.
სამყაროს ზომები იმ განვლილი დროის რაოდენობით განისაზღვრება, რომლის მდინარებაც სამყაროს შექმნის მომენტიდან დაიწყო, რამდენადაც მანამდე არ არსებობდა არაფერი - არც მატერია, არც სივრცე და არც დრო.
სამყაროს „დაბადების" პროცესი მეცნიერებაში აღწერილია „დიდი აფეთქების" თეორიის სახით.
ეკლესიის სწავლების თანახმად, ხილული სამყაროს გარდა, არსებობს სულიერი სამყაროც, რომელიც ნათლის ანგელოზებისა და დემონებისაგან შედგება.
მაკარი დიდის მიხედვით წმიდა ეგნატე ბრიანჩანინოვი წერს: „ადამიანის დაცემამდე მისი სხეულისთვის უცხო იყო დღევანდელი სიუხეშე და სიმძიმე... მისი გრძნობები ბევრად უფრო ფაქიზი იყო, რომელთა ქმედება ბევრად უფრო ფართო და სრულებით თავისუფალი იყო. ამგვარი სხეულით შემოსილ, ასეთი გრძნობების მქონე ადამიანს შეეძლო გრძნობისმიერ აღექვა სულიერი არსებები".
მორწმუნეთათვის ბიბლია საღმრთო წიგნია, ხოლო ურწმუნოთათვის? პარადოქსია, მაგრამ ფაქტია - ათეისტები ბიბლიას მხოლოდ იმ მიზნით კითხულობდნენ, რომ ღმერთის არარსებობა დაემტკიცებინათ, სახარებას კი იმისთვის, რომ ქრისტეს არსებობა უარეყოთ. ასე გრძელდებოდა ჩვენს სამშობლოში სამოცდაათ წელზე მეტი ხნის განმავლობაში. უღმერთობა მეცნიერებად ითვლებოდა - სტუდენტები აბარებდნენ გამოცდებს „მეცნიერულ ათეიზმში" (მეცნიერულ უღმერთობაში!). დამტკიცებულად ითვლებოდა, რომ მეცნიერება და რელიგია შეუთავსებადია, რომ მორწმუნენი სნეულნი არიან, რომელთაც მკურნალობა ესაჭიროებათ, ხშირად იძულებითაც. მათი ისინი ერთი ბიბლიური ეპითეტის მიხედვით „ბნელეთის მოციქულებს" უწოდებდნენ.