მონასტრული ცხოვრება არც თუ ისე იოლია, ისინი უარს ამბობენ ყოველდღიურ ცხოვრებაზე, ყოველდღიურ საზრუნავზე, ისინი საკვებსაც კი ცოტას იღებენ. მათ ყველას თავისი საქმე, მორჩილება გააჩნიათ, წინასწარ და მკაცრად განსაზღვრული.
პირველად ბერულ ცხოვრებას საფუძველი წმინდა ანტონი დიდმა და წმინდა პავლე თებაიტელმა, მე 4-ე საუკუნეში ჩაუყარეს. საქართველოში ანაქორიზმი, ანუ განდეგილობა სათავეს მე 6-ე საუკუნიდან იღებს. 13 მა ასურელმა მამამ, თავიანთი დიდი სულიერი ცხოვრებით, სული დიდ მოღვაწეობას ჩაუდგეს.
