რამდენიმე დღის წინ განათლებული ხალხის საუბარს შევესწარი. 1991 წლის N 9 ჟურნალ "განთიადში"მოთავსებულ სტატიაზე მსჯელობდნენ
ავტორი: იაკობ პაპიაშვილი.
იბეჭდება ავტორის დაჟინებული თხოვნით ქართველ ებრაელთა წარმომავლობის და ქართული ასომთავრული ანბანის შექმნის საკითხისათვის
შესავალი
ქართველი ერი თავისი წარმოშობით ერთ-ერთი უძველესია მსოფლიოში. უბრალოდ რომ ვთქვათ, ქართველები ბიბლიური ერია. ისინი ჯერ კიდევ უხსოვარი დროიდან ცხოვრობენ კავკასიაში იმ ტერიტორიაზე, რომელსაც დღეს საქართველო ეწოდება. მაშინ ეს ტერმინი „ქართველი" და „საქართველო" არ არსებობდა; იყო მხოლოდ ძლიერი პოლიტიკური ერთეულები: ქართლი, კახეთი, კუხეთი, კოლხეთი, ჯავახეთი, კლარჯეთი, სვანეთი.., სადაც სახლობდნენ ეთნიკურად მონათესავე ტომები: ხეთები, თაბალები, მუშქები (ძველი მოსხები), ქართები, ტიბარენები, კოლხები და სხვანი, რომლებსაც ქართლოსიანებს ეძახდნენ. ქართველურ ტომთა ეს სახელწოდებანი წარმოსდგებოდა იმ ადგილმდებარეობისგან, სადაც ისინი სახლობდნენ..
ქართველთა წინაპარი ტომები თაბალები და მუშქები (ძველი მოსხები, მესხები იგივე ქართები, ბიბლიური „მეშეხი") რომ არიან, მინიშნებულია პირველი საუკუნის მწერლის იოსებ ფლავიუსის წიგნში „მოთხრობანი იუდაებრივისა ძუელისტყაობანი" (იხ. გეორგიკა I, გვ. 27); ამ საკითხზე XIX საუკუნის პირველ ნახევარშიყურადღებას ამახვილებს თეიმურაზ ბატონიშვილი; ეს იდეა განავითარა სიმონ ჯანაშიამ; მისი აზრით ხეთურ – სუბარული ტომები ჯერ კიდევ ექვსიათასი წლის წინათ სახლობდნენ წინა აზიასა და სამხრეთ ევროპაში.
ქართლოსიანები მეტყველებდნენ ქართულად. ამდენად ქართული ენა ისევე უძველესია როგორც ქართველი ერი და მას ოთხიათასწლოვანი ისტორია აქვს.
(გადმოწერა სრულიადში)